Bibliográfiai adatok
Appendix IV.
Szerző: Petrus Ransanus
Bibliográfiai adatok
Cím: Epithoma rerum Hungararum
Alcím: Id est annalium omnium temporum liber primus et sexagesimus
Dátum: 1977
Kiadás helye: Budapest
Kiadó: Akadémiai Kiadó
ISBN: 9630509946
Szerkesztő: Petrus Kulcsár
Nyelvek:
Kulcsszavak:
ajánlás
Szövegforrások listája:
- Szövegforrás KK: Kritikai kiadás
- Szövegforrás L1: Epitome rerum Hungaricarum velut per indices descripta auctore Petro Ransano apud Mathiam regem olim regis Neapolitani triennium legato. Impressum Ternaviae elimatione et relectione Lucae Peechi Pannonii, M. D. LXXXIX. Foll. 188 innum. In 8°, segnatura (:) in 4°. (foll. (:)2r–(:)3v)
Elektronikus kiadás adatai:
A projekt vezetője: Palkó Gábor
TEI-specification: Fellegi Zsófia
XML szerkesztő: Tubay Tiziano
XML szerkesztő: Bobák Barbara
XML szerkesztő: Sárközi-Lindner Zsófia
Kiadás:
digital editionMegjegyzések
Lucas Pécsi: Dedicatio ad Nicolaum Telegdi
Reverendissimo domino, domino Nicolao Telegdino electo episcopo
Quinqueeclesiensi, administratori in spiritualibus archiepiscopatus
Strigoniensis etc., sacrae caesareae et regiae maiestatis consiliario etc.
Lucas Peechi Pannonius salutem plurimam dicit.
Recte quidem, reverendissime domine, Antonius apud Ciceronem historiam suis laudibus
exornans eamque magistram vitae nominans scriptores illius amplissima
profluentique laude donavit, ii enim sunt, qui praeterita tenent accuratius,
praesentia notant solertius, futura praevident perspicatius, ii sunt, qui
excultis ac illustribus literis res inventas consignant, veritatem
ostentant, quae nuda proferri amat, nuda videri desiderat et peregrinis
facundiae pigmentis fucata corrumpitur.
n
Magna profecto gratia
rerum gestarum scriptoribus habenda, qui suo studio effecerunt, ut cognitis
rebus praeteritis, quid in vita hominum laudetur aut vituperetur, quid
probetur aut offendat, tanquam in speculo mundissimo intueremur.
In quorum numero Petrus Ransanus vir sane magna authoritate rerumque peritia insignis non
ultimas meo iudicio tenet partes, qui res Hungaricas sapienter, iuste, pie,
fortiter moderateque gestas splendida et illustri oratione perstrinxit,
nihil enim rebus Hungaricis vel detraxit vel addidit copiosius, sed brevi
simplicique oratione eas (intra veritatis cancellos persistens)
comprehendit.
Jegyzet
2
Antonius apud Ciceronem
cf. Cicero: De
oratore 2.9: „Historia vero testis temporum, lux veritatis, vita
memoriae, magistra vitae, nuntia vetustatis qua voce alia nisi oratoria
immortalitati commendatur?“
n
Non desunt quamplurimi, qui eius animi dotes maximis ornaverint laudibus, Antonius certe
Bonfinius vir stili gravitate rerumque experientia suorum temporum
excellentissimus Mathiae regis funebres pompas descripturus sic ait: Petro
Lucerino doctissimo et oratori Neapolitano datum laudandi regis negotium, is
de laudibus et gestis eius sat ornatam et copiosam habuit orationem
etc.
Jegyzet
4
vel
detraxit vel addidit
etc. cf. Appendix I.13.
n
Proinde non
est opus, ut ego illis commemorandis tempus teram, dolendum profecto
fuisset, si tanti viri tam fructuosam historiam interire contigisset, quam
ipse posteritati relinquere non recusavit.
Non inficior autem ante plures annos virorum doctorum studio ac opera in lucem venisse nec
sine fructu quidem, verum ubi animadverterem exemplaria iam tempore contrita
ac consumpta esse, typis tua fretus benevolentia denuo eam tradere non
dubitavi.
Jegyzet
5
Bonfinius...
sic ait
= Antonius de Bonfinis:
Rerum Ungaricarum
decades
, ed. cit., Decas IV., liber 8., sent. 242: „Inter
sacrificandum Petro episcopo Lucerino viro doctissimo et oratori
Neapolitano datum laudandi regis est negotium. Is de laudibus et gestis
eius sat ornatam et copiosam habuit orationem et multis (annuente senatu
cunctisque pontificibus) iam rationibus ostendit Mathiam regem
Christiane rei publice assertorem, principem invictissimum et de Romana
semper ecclesia optime meritum iure inter divos esse referendum“ etc.
Similiter apud Tuberonem: „Absoluta re divina episcopus Noceranus, qui
nomine Ferdinandi regis Neapolitani orator ad Matthiam aliquot ante
mensibus venerat, vir non ineruditus, pauca admodum in regis funere
verba fecit, magisque ritum funeris ea oratione servavit, quam quidquam
dignum illo rege disseruit propterea, quod omni paene laudatione omissa
tantummodo de eius exitu locutus est affirmans nullum genus mortis,
quantum- cunque id horrendum eveniat, hominem fato functum infelicem
reddere, quem praeterita satis commendet vita. Atque haec oratio eo
pertinere visa est, ne scilicet regi dedecori tribueretur, quod usu
linguae luminumque amisso morientis officium Christiani pro palam obire
nequiverit.“ (Schwandtnerus SRH II. 117.)
n
Idque eo libentius feci, quod manu scriptum exemplar ex Sigismundi Tordae biblioteca ad
manus mihi venisset, unde indicem primum operis, qui priori aeditioni
deerat, nostrae huic adiungere potui, appendicem quoque adieci non, ut hanc
aeditionem ea fulcirem, sed ut historiam consummarem.
Jegyzet
7
ante
plures annos... in lucem venisse
: de editione a Sambuco facta
(
Z
) agitur.
n
Quid vero sim consecutus, aliorum iudicio
lubens permitto, in quibus unus tu, patrone amplissime, es mihi instar
omnium, tuus amor et benevolentia fructus erit uberrimus.
Si enim ab eo tempore, quo me primum ad studia bonarum artium lautissimo apparatu
incitasti, tibi omnia, quae a me proficiscerentur, me debere statui, quanto
amplior nunc ea voluntas in me esse debet, quando principum amore in
altissimo dignitatis gradu positus ecclesiae tranquillitati bene consulere
ac praesidere incipis.
Jegyzet
8
ex Sigismundi Tordae biblioteca
:
Sigismundus Torda de Gyalu officio in camera regia fungebatur,
disciplinae Melanchthonis alumnus fuit, cuius nutu Orestem Euripidis in
Latinum convertit (Basileae 1551). Anno 1569 mortuus est. –
appendicem quoque adieci
: v. descriptionem
editionis
L
in nostra Praefatione.
n
Huius animi testem Ransanum
hoc tempore mitto et in tuo nomine digne apparere iubeo.
Deus
det dignos tua authoritate progressus et firma ponat officii incaepti
fundamenta, ut quemadmodum saeculo infoelicissimo gubernacula fidei
assumpsisti, ita etiam ferventius vineam domini tueare.
Vale,
patrone inprimis gratiosissime!
Ternaviae 5. Nonas Maii M.D.
LXXIX.
Jegyzet
10
in altissimo dignitatis gradu
: archiepiscopatus Strigoniensis
inter Hungaros pro summa dignitate ecclesiastica habetur.
Lucas Pécsi: Dedicatio ad Nicolaum Telegdi
Reverendissimo domino, domino Nicolao Telegdino electo episcopo
Quinqueeclesiensi, administratori in spiritualibus archiepiscopatus
Strigoniensis etc., sacrae caesareae et regiae maiestatis consiliario etc.
Lucas Peechi Pannonius salutem plurimam dicit.
Recte quidem, reverendissime domine, Antonius apud Ciceronem historiam suis laudibus
exornans eamque magistram vitae nominans scriptores illius amplissima
profluentique laude donavit, ii enim sunt, qui praeterita tenent accuratius,
praesentia notant solertius, futura praevident perspicatius, ii sunt, qui
excultis ac illustribus literis res inventas consignant, veritatem
ostentant, quae nuda proferri amat, nuda videri desiderat et peregrinis
facundiae pigmentis fucata corrumpitur.
n
Magna profecto gratia
rerum gestarum scriptoribus habenda, qui suo studio effecerunt, ut cognitis
rebus praeteritis, quid in vita hominum laudetur aut vituperetur, quid
probetur aut offendat, tanquam in speculo mundissimo intueremur.
In quorum numero Petrus Ransanus vir sane magna authoritate rerumque peritia insignis non
ultimas meo iudicio tenet partes, qui res Hungaricas sapienter, iuste, pie,
fortiter moderateque gestas splendida et illustri oratione perstrinxit,
nihil enim rebus Hungaricis vel detraxit vel addidit copiosius, sed brevi
simplicique oratione eas (intra veritatis cancellos persistens)
comprehendit.
Jegyzet
2
Antonius apud Ciceronem
cf. Cicero: De
oratore 2.9: „Historia vero testis temporum, lux veritatis, vita
memoriae, magistra vitae, nuntia vetustatis qua voce alia nisi oratoria
immortalitati commendatur?“
n
Non desunt quamplurimi, qui eius animi dotes maximis ornaverint laudibus, Antonius certe
Bonfinius vir stili gravitate rerumque experientia suorum temporum
excellentissimus Mathiae regis funebres pompas descripturus sic ait: Petro
Lucerino doctissimo et oratori Neapolitano datum laudandi regis negotium, is
de laudibus et gestis eius sat ornatam et copiosam habuit orationem
etc.
Jegyzet
4
vel
detraxit vel addidit
etc. cf. Appendix I.13.
n
Proinde non
est opus, ut ego illis commemorandis tempus teram, dolendum profecto
fuisset, si tanti viri tam fructuosam historiam interire contigisset, quam
ipse posteritati relinquere non recusavit.
Non inficior autem ante plures annos virorum doctorum studio ac opera in lucem venisse nec
sine fructu quidem, verum ubi animadverterem exemplaria iam tempore contrita
ac consumpta esse, typis tua fretus benevolentia denuo eam tradere non
dubitavi.
Jegyzet
5
Bonfinius...
sic ait
= Antonius de Bonfinis:
Rerum Ungaricarum
decades
, ed. cit., Decas IV., liber 8., sent. 242: „Inter
sacrificandum Petro episcopo Lucerino viro doctissimo et oratori
Neapolitano datum laudandi regis est negotium. Is de laudibus et gestis
eius sat ornatam et copiosam habuit orationem et multis (annuente senatu
cunctisque pontificibus) iam rationibus ostendit Mathiam regem
Christiane rei publice assertorem, principem invictissimum et de Romana
semper ecclesia optime meritum iure inter divos esse referendum“ etc.
Similiter apud Tuberonem: „Absoluta re divina episcopus Noceranus, qui
nomine Ferdinandi regis Neapolitani orator ad Matthiam aliquot ante
mensibus venerat, vir non ineruditus, pauca admodum in regis funere
verba fecit, magisque ritum funeris ea oratione servavit, quam quidquam
dignum illo rege disseruit propterea, quod omni paene laudatione omissa
tantummodo de eius exitu locutus est affirmans nullum genus mortis,
quantum- cunque id horrendum eveniat, hominem fato functum infelicem
reddere, quem praeterita satis commendet vita. Atque haec oratio eo
pertinere visa est, ne scilicet regi dedecori tribueretur, quod usu
linguae luminumque amisso morientis officium Christiani pro palam obire
nequiverit.“ (Schwandtnerus SRH II. 117.)
n
Idque eo libentius feci, quod manu scriptum exemplar ex Sigismundi Tordae biblioteca ad
manus mihi venisset, unde indicem primum operis, qui priori aeditioni
deerat, nostrae huic adiungere potui, appendicem quoque adieci non, ut hanc
aeditionem ea fulcirem, sed ut historiam consummarem.
Jegyzet
7
ante
plures annos... in lucem venisse
: de editione a Sambuco facta
(
Z
) agitur.
n
Quid vero sim consecutus, aliorum iudicio
lubens permitto, in quibus unus tu, patrone amplissime, es mihi instar
omnium, tuus amor et benevolentia fructus erit uberrimus.
Si enim ab eo tempore, quo me primum ad studia bonarum artium lautissimo apparatu
incitasti, tibi omnia, quae a me proficiscerentur, me debere statui, quanto
amplior nunc ea voluntas in me esse debet, quando principum amore in
altissimo dignitatis gradu positus ecclesiae tranquillitati bene consulere
ac praesidere incipis.
Jegyzet
8
ex Sigismundi Tordae biblioteca
:
Sigismundus Torda de Gyalu officio in camera regia fungebatur,
disciplinae Melanchthonis alumnus fuit, cuius nutu Orestem Euripidis in
Latinum convertit (Basileae 1551). Anno 1569 mortuus est. –
appendicem quoque adieci
: v. descriptionem
editionis
L
in nostra Praefatione.
n
Huius animi testem Ransanum
hoc tempore mitto et in tuo nomine digne apparere iubeo.
Deus
det dignos tua authoritate progressus et firma ponat officii incaepti
fundamenta, ut quemadmodum saeculo infoelicissimo gubernacula fidei
assumpsisti, ita etiam ferventius vineam domini tueare.
Vale,
patrone inprimis gratiosissime!
Ternaviae 5. Nonas Maii M.D.
LXXIX.
Jegyzet
10
in altissimo dignitatis gradu
: archiepiscopatus Strigoniensis
inter Hungaros pro summa dignitate ecclesiastica habetur.